Nee hoor, geen witte herfst hier in het Londense: White City is de naam van een metrostation in het westen van de stad. Sinds van de week heeft deze buurt de nummer één voorkeur voor een regenachtige vrije middag (die, zoals menig Londenaar me al heeft duidelijk gemaakt, een stuk vaker voorkomen dan ik tot nu toe gewend ben deze (na)zomer). Westfield Shopping Centre is meen ik het grootste overdekte winkelcentrum in hartje Londen, maar, nog veel belangrijker, ligt pal naast de voornaamste studio's en productiegebouwen van de fameuze BBC. Wat is er dus beter dan een middagje beroemde britten spotten, terwijl je lekker rustig de winkels kunt afstruinen? In mijn geval was het succes van het celeb spotting karig, maar zeker niet onbetekend. Enthousiast zag ik dat John Barrowman, één van Anouk en mijn helden, bekend van Doctor Who en nog veel meer, woensdag boeken zou signeren. Na overenthousiaste smsjes tussen mij en mijn zuster was ik vanzelfsprekend enigszins teleurgesteld dat, toen ik vandaag mijzelf voor een tweede keer richting Witte Stad begaf, ik erachter kwam dat dit pas volgende week woensdag betrof: wanneer ik al lang en breed tot over mijn oren in het coca cola vertaalwerk zal zitten. Al gauw was dit leed echter verzacht door een ander beroemd hoofd dat voorbij kwam zeilen: Robert Webb, één van de heren van razend populaire comedyserie Peep Show, had ook besloten om wat tijd te doden te Westfield. Derde celeb in drie maanden, weehee!
Is het erg duidelijk dat ik niet goed weet wat ik met de enorme luxe van drie vrije dagen moet beginnen? Ik hoefde mijn laatste week toch niet af te maken, en de datum voor Coca Cola was al gezet op vrijdag. Gister en vandaag heb ik als een gek de stad afgestruind, gedeeltelijk vanwege de winterjas-missie, die dramatisch genoeg - na een dag lang winkel in winkel uit in het centrum - in de boetiek om de hoek hier ten einde kwam. Nu maar enorm genieten van die laatste vrije dag: er staat alleen een reunie met mijn goede vriendin Hayley op het programma. Voor de rest maar lekker rustig aan doen, of is dat zonde van een kostbare vrije dag? Ik ervaar nog steeds een constant knagen dat ik elke dag, elk uur, elke minuut in het Londense optimaal moet benutten. Hmm, misschien dat ik me toch eindelijk eens ga storten op de nachtkast-missie. Ook ontspannend.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten