Hoewel ik van de middag de tube brei-vuurdoop heb ondergaan, en dit me - ondanks het feit dat de hobbelige Picadilly line het je wel heel moeilijk maakt om geen steken te laten vallen -uiterst goed beviel, blijft het boek toch veruit de meest ideale metgezel op de dagelijkse metroreis. Dat geldt overigens niet alleen voor mij, maar voor de meerderheid van de Londenaars in de ochtendspits.
Brits leesgedrag blijft toch één van de meest intigrerende fenomenen van dit volk. In Nederland is lang niet iedereen zo belezen als de gemiddelde Engelsman: in Nederland houdt men van lezen of niet, leest men af en toe een Karin Slaughter of slaat men alleen een boek open aan het zwembad op vakantie. En dan zijn er natuurlijk de echte boekenwormen. In Groot-Brittannië is dat echter anders. Hier leest namelijk iedereen: alle lagen van de bevolking zijn op weg naar hun werk verdiept in boek of krant. Iemand die in Nederland niet zo gauw een boek zou openslaan leest hier de autobiografie van Jordan of Paris Hilton. Verder zie je ook veel thrillers en geschiedkundige werken. Soms is het best leuk om de persoon af te lezen aan het romannetje waar hij of zij star de ogen op gericht houdt. Vanmiddag, halverwege Uxbridge en Green Park, ontdekte ik een leuke jongen verstopt achter een boek. Het duurde me even om te realiseren dat het een Nederlands werk betrof: mooie lange mannen zijn nou eenmaal meestal geen Britten.
Maar goed. Daar zit je dan elke ochtend in een coupé vol lezende Engelsen. Mijn nieuwe boek heet 'Wedlock', een geschiedkundig werk over een achtiende-eeuwse Londense jongedame van adel die in een vals huwelijk werd gelokt, maar kennelijk haar mannetje stond. Wat zouden mensen aflezen aan mijn literaire kost? Op zoek naar een lange Brit om hem vervolgens clandestien naar het altaar te lokken? Ik dacht het wel.
Voor de liefhebbers: hier een link met de foto's van mijn zomer in Londen, met foto's van mijn fietstocht door het centrum, de concerten van de Wombats en Holloways (gister die laatste), bezoek aan de BBC studio met Sarah, aan het Victoria & Albert museum, onze nieuwe huiselijke gezelligheid en, om maar bij het boekenthema te blijven, mijn literaire wandeling door sjiek west-Londens Chelsea afgelopen zondag (dankjewel voor het leuke boek Mariek!). En oh ja, foto's van verschrikking Aldershot en nieuwe werkplek te Uxbridge! En bewijs dat Coca Cola mijn naam niet kan spellen..
http://www.facebook.com/album.php?aid=144484&id=284101658&l=7f6a696d18
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten