vrijdag 23 april 2010

Joris

Het is zover: de campagnestoet heeft Tooting nu daadwerkelijk bereikt. Tooting Broadway tube station schittert speels in de zon, en voor zijn deur tracht politiek Londen met man en macht de stemmers te verblinden met Westminsterse celebs. Enigszins ongemakkelijk staat een kleine man met een grote rode Labourrozet naast een politieke ster, wiens stem over het kruispunt en Upper Tooting Street op buldert. Ik herken het schichtige kereltje al gauw als Sadiq Khan, de afgelopen vijf jaar Member of Parliament voor Tooting en Balham. Als de beste vent niet al 'een stem voor Labour is een stem voor de kleine man' in zijn verkiezingsmanifest heeft staan, is dit meer dan een gemiste kans. Naast een politieke kolos als de speechende Jack Straw leek arme Khan echter helemaal een jonge hond.

Dus dit is het hoge bezoek waar not-so-safe seat Tooting op heeft zitten hopen. Voormalig minister van binnenlandse zaken, buitenlands zaken en justitie Jack Straw ging de Tootingse boeren en buitenlui maar eens even vertellen wat een bijzondere St.George's day dit is. Want dat is it. Nationale feestdag van Engeland, naar de beschermheilige van dit landje. Waar de Ieren St.Patrick hebben, de Schotten Andrew en de Welsh de heilige David, heeft Engeland Joris en de draak als patron saint. Net als de Engelse vlag, met het Saint George's Cross, heeft de nationale Engelanddag immer een bittere nasmaak van racisme en verkrampt nationalisme. Voor Schotten, Welshen en Ieren is het veilig anti-Brits, maar voor de Engelsen wijst het krampachtig terug naar tijden van kolonialisme en slavernij. Boze tongen beweren elk jaar weer dat de Engelsen haar dag en haar vlag terugwillen, zonder beschuldigd te willen worden van misplaatst nationalisme. De enige keer dat dit echt lukt is echter tijdens de grote voetbaltoernooien, waar Wales, Schotland en Ierland de voetbalgekke wereld hun rug toekeren en Engeland vrij is om in wit met rood al gillend door de straten te paraderen.

Aangezien er nog een tweetal maanden te gaan is tot het WK, was het gewapper van Straw hoogst opmerkelijk. Door een herindeling van de kiesdistricten heeft Sadiq er een groot aantal rijkere, wittere stemmers bijgekregen, hoewel Tooting toch met name bekend staat als een zuid-Londense smeltkroes van culturen. Zoals ik al eerder aangaf, ruiken de Tories een mogelijke zetelwinst in deze contreien. Sinds de zegetocht van Nick Clegg - die ook in een tweede debat, al zij het met hakken over de sloot, wist te zegevieren - zien ook de Lib Dems echter een kans om Tooting te bemachtigen: waren ze onder het blauwe Torygeweld de eerste weken van de campagne haast onzichtbaar, nu wordt er op tientallen aanplakbiljetten liberale politiek gepredikt.

Jack Straw babbelde wat over Engeland en de heilige Joris, en daagde het publiek uit te raden waar de beste man vandaan kwam. Interessant feitje voor de Engelse pro-Israel-lobbyisten: de nationale held is een Palestijn. Zelden zag ik zo'n enthousiaste poging om een broken society, conservatieve Cameron's favoriete stopwoordje, te lijmen. Na weken van blauw Tory postergeweld hoop ik dat Tooting's nieuwe, bekakte bewoners, hier ook wat van hebben opgevangen. Eens kijken hoeveel vlaggen er 7 mei te te tellen vallen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten