maandag 30 november 2009

Zie de maan schijnt over Tooting

Het is gemakkelijk Engelse gewoontes door Hollandse keelgaten te duwen: appelcider, Christmas Crackers en crumpets, Nederlanders verwelkomen de Britse tradities over het algemeen met uitgebreid enthousiasme. Nu heb ik het geluk samen te wonen met een Engelse die maar al te graag het tegenovergestelde doet, en een vriendenkring die zich net zo lief waagt aan Nederlandse eigenaardigheden. Met dank aan de Nederlandse departementen van University College London en de University of Sheffield beschik ik dan dus ook over een trouwe bende Britse Hollandofielen die dit weekend maar al te graag naar ons Pebbledash Palace wilde komen om de komst van de goede Sint te vieren. Een week te vroeg natuurlijk, want volgende week meert hij vanzelfsprekend in Gouda aan. En op de University of Sheffield. En te UCL.

Maar hoe vier je het beste Sinterklaas met een groepje dolle Engelsen? Er was snel gedeeld enthousiasme over het lootjestrekken: bij een gedicht kon men een kleurrijke voorstelling maken. Het idee 'surprise' ging er echter wat minder in: je moet een what en een what now? Een compromis dan maar. Lootjes voor gedichten, en dobbelen voor cadeautjes. Het bleek een goede keus: met Goudse pepernoten over de post, speculaasjes van de Lidl om de hoek en een flinke stapel spannend uitziende cadeautjes, leek het al gauw een geslaagde avond te worden. De gedichten waren erg goed: mijn was door een Britse hulpsint zelfs in perfect Nederlands geschreven. Volgens Oudhollandse traditie had iedereen iedereen om advies gevraagd over zijn/haar lootje en wist dus iedereen wie iedereen had. Dit mocht de pret niet drukken: zelfs de aanhang van vriend R. die onverhoopt was meegekomen kreeg een gedicht. Deze beduuste Engelsman met geen tot weinig kennis over de Nederlandse cultuur was in zijn nopjes met zijn lofrede op rijm.

Eén voorwerp uit moeders rijkelijk gevulde pakket bleef echter ongeroerd. De zwarte schmink met rode lippenstift werd te multi-culti Zuid-Londen ietswat te riskant geacht. Twee jaar geleden maakten huisgenoten en ik een prachtige Piet van krullenbol-huigenoot M. Ook hij bleef toen echter achter gesloten deuren. Sint bleek een groot succes te Brittania, maar voor Piet is deze natie nog lang niet klaar. De pietenmake-up werd overigens alsnog benut: de Sheffieldse delegatie nam het setje mee om als bewijsstuk te dienen bij hun debat over Zwarte Piet in de 'conversatieles' van deze week. Ik zal aan ze denken, mijn pseudo-Nederlanders, als mijn vliegtuig vrijdagochtend op Nederlandse bodem landt. Bliksembezoekjes mag Sint hier best maken, maar Nederland, waar Piet zich onbeschaamd op straat kan vertonen, is waar de goedheiligman echt thuishoort.

Foto's:
http://www.facebook.com/#/album.php?aid=2332645&id=61109683&page=2
http://www.facebook.com/profile.php?ref=profile&id=284101658#/album.php?aid=2332509&id=61101535&ref=mf

Geen opmerkingen:

Een reactie posten