Lege pompoen.

De alom geroemde special relationship tussen VK en VS is soms uiterst dubieus. Twee weken terug las ik in the Guardian de bezorgde brief van een Britse moeder die de populariteit van een zeker horrorfeest onder haar kroost graag publiekelijk wilde beklagen. Moest ze de kids nu echt uitgedost als monsters en spoken langs de deuren laten gaan, bedelend om snoep? Terwijl de penny for the guy op 5 november steeds zeldzamer klinkt, weergalmt Trick or Treat een kleine week hiervoor steeds luider door Britse buurten. Volgens madam dan.

Amerikaanser dan mijn werkgever kun je uiteraard niet krijgen te VK. De aankondigingen voor Thanksgiving hangen al een maand in de kantine, en ook de feestelijkheden rond Halloween werden breed geadverteerd in ons CéCé-eetcafé. De yankees hadden flink uitgepakt: niet alleen het cateringpersoneel was 'gruwelijk' uitgedost, ook het menu was voorzien van een aardige dosis blood and guts. Zo was de toffee sponge pudding bloedrood en de custard gifgroen, en was de aardappelpuree voorzien van heerlijke Stilton-schimmelkaas. De pompoensoep was om je vingers bij af te likken - ook al werd mijn eetlust enigszins weggenomen door de als gemaskerd seriemoordenaar verklede kok die de appetijtelijke broth serveerde.

Buiten de Amerikaanse lucht/koolzuurbel in Uxbridge was Halloween echter alles behalve levend/dood. Natuurlijk, menig winkel was voorzien van pompoenen en skeletten - een zeer gewenste uitstel van de commerciële kerststorm, die deze week is losgebarsten - en de tv-gids stond vol met horrorfilms. Of de Brit wel degelijk gezien kan worden als vierder van All Hallow's Eve valt echter zwaar te betwijfelen. Maar een handjevol kinderen gaat daadwerkelijk de deuren langs, en die hebben geluk als een of twee huishoudens ook daadwerkelijk snoep hebben ingeslagen. De enige groep Britten die het feest springlevens ofwel stokdood houden zijn natuurlijk de studenten. De reputatie van Engeland's educatieve klasse - drank, drugs en dolle kostuums - wordt op 31 oktober nageleefd door middel van grootse feesten en partijen. Om deze reden was ook ik te vinden in een 'hels studentenhol' deze Halloween, en feest was het zeker:

http://www.facebook.com/album.php?aid=147596&id=284101658&l=0a14fc737e

Maar goed, ook hier kwamen enkel twee meisjes aan de deur met een vraag om snoep (die overigens veel te oud leken voor deze kinderlijke bezigheid) en ondanks alle moeite die mijn Sheffieldse gastheren en -vrouwes hadden gedaan - een zwaarversierd huis met prachtig (waarvan één door mijzelf) uitgesneden en uitgeholde pompoenen met kaarslicht schijnend door hun brede glimlach - leek het Halloweense feestgedruis zich tot de Sheffieldse huiskamer te beperken. De straten waren angstvallig stil en de hysterische briefenschrijfster kan rustig ademhalen: de Engelse kinderen leken tevreden met de huiselijke snoeppot. Op een paar studikoze evenementen na, ademden ook de Noord-Engelsen enkel anticiptatie voor het Oer-Britse deze week. Niks lege Amerikaanse traditie. Remember remember.