Blank canvas

Na drie maanden kerstgeweld en een dikke week zwaar zondigen tijdens de feestdagen is het ook voor de Londenaar tijd voor zelfreflectie. Het tweede decennium van de 21ste eeuw staat warempel voor de deur, en na een dik jaar kommer en crisis wil ook de Britse hoofdstedeling de frisse moed bewaren voor het nieuwe jaar.

Hoe toepasselijk dat juist deze week de stad ingesneeuwd raakt. In heel Zuid-Engeland geldt vandaag een negatief reisadvies, scholen zijn dicht en de meeste mensen blijven knusjes binnen. Er blijven vandaag kennelijk zoveel werkenden thuis dat The Guardian zich genoodzaakt zag om met een handige daytime television gids voor groentjes te komen: de hardwerkende volwassene heeft immers geen idee wat voor troep er tussen negen en vijf zoal op de buis verschijnt.

Zou de Londenaar het sneeuwtijdperk echter niet beter besteden aan een lekker potje nadenken over wat het nieuwe jaar zoal gaat brengen? Wereldbeker voetbal, verkiezingen, een nieuwe Doctor Who? Of, iets minder zeker: lagere werkeloosheid, een sterkere economie en een Lagerhuis dat zich volledig van de bonnetjesaffaire heeft schoongewassen?

We stonden er, 31 december, een paar minuten voor middennacht, blik strak gericht op de London Eye, waar weldra de fameuze jaarlijkse vuurwerkshow los zou barsten. Met veel aplomb werden de laatste seconden van 2009 op een naburig kantoorgebouw geprojecteerd. 2010 barstte los met daverend enthousiasme en positieve gedachtespinsels. Helaas. Bij de terugtocht richting Trafalgar Square bleek een aantal Londenaars het maagdelijke nieuwe jaar geen enkele kans te willen bieden. Al wurmend langs dit kleine doch indrukwekkende opstootje, trachtte ik positief te blijven.

En zie hier, witter dan wit. Met een daadwerkelijke clean slate zou een wereldstad in zelfreflectie zelfs toch een hoop goeds voor het nieuwe jaar moeten kunnen verrichten? En anders is er altijd nog Deal Or No Deal.