Voor iemand die tracht Britse gedachtespinsels naar het Nederlands te vertalen is het enkel een droom om een van de belangrijkste spelers bij deze belangrijke landsverkiezingen 2010 zijn mening in helder Nederlands te horen verwoorden. Zonder de bombast die de afgelopen maanden zo belangrijk is geworden in de politiek, zonder spindokters en overdreven anekdotes over 'de gewone man', lijkt Nick Clegg per direct een veel pragmatischer politicus. Stiekem is Clegg een heel stuk Nederlandser dan ik hem altijd had ingeschat.
Waar zijn grammatica wat te wensen overlaat, slaat zijn intonatie zowaar de spijker op de kop. Misschien ligt het aan mijn automatische associaties tussen politiek en onechtheid die de Britten zo vaak geneigd zijn om te leggen, maar totdat Clegg zei dat hij "gewoon een doodnormaal democratisch kiessysteem" wil, had ik niet door hoe wereldlijk het beeld van de liberaal daadwerkelijk is. Britse bekrompenheid doet hier immer om de hete brei heendraaien, waardoor het districtenstelsel nooit direct wordt aangekaart. Na de bonnetjesaffaire zijn de Britten plots een stuk minder trots op hun plaatselijke MP en wordt er wellicht iets kritischer naar het systeem gekeken.
Nu the Guardian definitief haar steun betuigt voor de oranje-gele rozetten van de liberalen, is er een interessante tweedeling ontstaan. Met een beetje geluk stevent Brittannia direct op een hung parliament af, waarmee men eindelijk eens door zal hebben dat een (voormalig) wereldrijk niet zal vergaan onder een coalitieregering. Electoral reform is een mooie droom op zich, maar wat voor rol gaat Cleggs Nederlandse pragmatiek daarin spelen? Heeft Groot-Brittannië het werkelijk in zich om ooit 'gewoon doodnormaal democratisch' te zijn? Nog twee dagen te gaan.
Interessante verkiezingsblog van 'national treasure' Stephen Fry: http://www.stephenfry.com/2010/05/04/how-i-will-vote/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten